Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
даркорӣ — [درکاري] 1. зарурӣ, лозима: китоби даркорӣ, одами даркорӣ 2. чизи даркорӣ, чизи зарур ба коре, лавозимот; ба қадри (дараҷаи) даркорӣ ба қадри кифоя, ба дараҷаи кофӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лозим — [لازم] а 1. зарур, даркор, боистанӣ; лозим будан зарур будан, даркор будан; зарурат ба миён омадан (ба коре ё ба касе); лозим донистан зарур шумурдан; лозим омадан зарур шудан, даркор шудан; зарурат ба миён омадан, эҳтиёҷ пайдо шудан; лозим шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
қадр — [قدر] а 1. андоза, миқдор, андоза ва миқдори ҳар чизе; қадре а) миқдоре, андозае, як андоза; андаке, каме; муқ. як қадар: қадре васеътар, қадре дуртар, қадре калонтар, қадре саросема шуда, қадре ба ғазаб омада, қадре қувват гирифтан, қадре… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақт — [وقت] а 1. гоҳ, ҳангом, ҳиссае аз замон, соатҳои муайяни шабу рӯз: вақти говгум, вақти пешин, вақти шом, вақти ғуруби офтоб 2. фурсат ва муддати одатан муқарраршудаи коре; мӯҳлат: вақти мувофиқ (муносиб), вақти имтиҳон, вақти хуфтан, боз чанд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
короӣ — [کارائي] 1. ба кор омадан, даркор шудан 2. чизи бакороянда, бакорраванда, даркорӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лозима — [لازمه] а 1. муаннаси лозим 2. чизи зарурӣ, чизи даркорӣ; лозимаи дӯстӣ он чи, яъне шарту шароите, ки барои дӯстӣ зарур аст; чора(ҳо)и лозима тадбиру илоҷи зарурӣ, чораҳои даркорӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лузум — [لزم] а. зарурат, даркор будан; ба қадри лузум ба қадри даркорӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
асбоб — [اسباب] а 1. ҷ. сабаб 2. васила, восита 3. лавозимот, чизу чораи даркорӣ; асбоби аёнӣ олатҳои намоишӣ барои таълим; асбоби деҳқонӣ лавозимоти деҳқонӣ; асбоби зиёфат васоили тараб, масолеҳи меҳмондорӣ; асбоби зироат олати киштукор; асбоби… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бавоҷиб — [بواجب] кит. ба қадри даркорӣ, чунонки, бояду шояд, сазовор, лоиқ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
барзиёд — [برزياد] 1. аз ҳадди даркорӣ зиёд, зиёдатӣ; барзиёд мондан зиёдатӣ кардан; боқӣ мондан 2. нодаркор, беҳуда 3. ба таври илова, иловатан, изофатан; вақти барзиёд доштан маҷ. фурсат доштан, вақти холӣ аз кор доштан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
